Insulinooporność to stan, który staje się coraz bardziej powszechny. Na szczęście świadomość na temat insulinooporności i tego co dalej stale rośnie.
Mimo to, w Internecie wciąż można spotkać mnóstwo mitów na ten temat, dlatego w dzisiejszym artykule poznasz najważniejsze fakty na temat przyczyn, objawów, diety oraz suplementacji w insulinooporności.
Co to jest insulinooporność?
Insulinooporność to stan, w którym komórki organizmu mogą stać się mniej wrażliwe na insulinę, która jest hormonem regulującym poziom glukozy. To może prowadzić do jej zwiększonego poziomu we krwi. Aby sprawdzić, jak nasz organizm radzi sobie z glukozą i czy wydziela odpowiednią ilość insuliny, należy obliczyć indeks HOMA-IR (na podstawie pomiaru stężenia glukozy i insuliny na czczo).
Przyczyny insulinooporności
Istnieje wiele czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju insulinooporności, a główne i najważniejsze z nich to m.in. nadmiar masy ciała, brak lub niewystarczająca aktywność fizyczna, dieta bogata w wysokoprzetworzone produkty, stres. Dodatkowo występowanie pewnych wariantów genetycznych dla receptorów insuliny w połączeniu ze złym stylem życia może również przyspieszać powstawanie insulinooporności.
Czy to insulinooporność?
Osoby z insulinoopornością mogą mieć:
- wzmożony, wilczy apetyt i ogromną ochotę na słodkości,
- nadmierną senność po posiłkach,
- trudności w redukcji masy ciała,
- częste uczucie zmęczenia,
- rogowacenie ciemne w okolicach pach i szyi (czyli ciemniejsza i pogrubiona skóra w tych miejscach),
- trudności z koncentracją.
Dieta dla osób z insulinoopornością
Pierwszym i najważniejszym elementem postępowania przy insulinooporności jest odpowiednia dieta. Zaleca się spożywanie produktów o niskim indeksie i ładunku glikemicznym – bogatych w błonnik, węglowodany złożone, pełnowartościowe białko oraz zdrowe, nieutwardzone tłuszcze roślinne.
Należy unikać produktów z dodatkową porcją cukru (tak sacharozy, jak i fruktozy), wysokoprzetworzonej żywności oraz tłuszczów roślinnych częściowo utwardzonych – zawierają szkodliwe dla zdrowia izomery kwasów tłuszczowych w konfiguracji trans.
Owoce przy insulinooporności
Pamiętaj, że wcale nie musisz wykluczać z diety owoców. Oczywiście owoce zawierają cukier (fruktozę), ale oprócz owego cukru występują w nich cenne przeciwutleniacze, witaminy, składniki mineralne oraz błonnik i kwasy organicznie.
Dwa ostatnie składniki (błonnik i kwasy) powodują, że po spożyciu cukru jego poziom we krwi zwiększa się wolniej – i oto właśnie chodzi! Część owoców będzie bardziej podnosiła poziom glukozy we krwi, a część mniej. Dlatego zalecane są te o niskim indeksie glikemicznym, np. owoce jagodowe, jabłka, grejpfruty.
Nie oznacza to jednak, że masz rezygnować z pozostałych owoców – postaw na owoce mniej dojrzałe i połącz je ze źródłem białka i tłuszczu (na przykład: mało dojrzałe banany + jogurt naturalny + orzechy).
Dieta niskowęglowodanowa a insulinooporność
Węglowodany to źródło energii i bardzo ważny dla organizmu makroskładnik. Oczywiście należy bazować na węglowodanach złożonych, ale nie musisz ograniczać do minimum spożycia pieczywa czy makaronów! Postaw na produkty z pełnego ziarna i wkomponuj je w pełnowartościowy posiłek.
Zestawienie produktów bogatych w węglowodany z produktami będącymi źródłem białka i tłuszczu zapewni Ci optymalny poziom glukozy. Nie zapomnij też o porcji warzyw do każdego posiłku.
Jakie śniadanie przy insulinooporności?
Śniadania białkowo-tłuszczowe są popularnym zaleceniem przy insulinooporności, ponieważ nie powodują one dużego wzrostu poziomu glukozy we krwi. Jednak jeśli odpowiednio zbilansujesz każdy inny posiłek, to Twoja glikemia również będzie optymalna.
Takie śniadania mogą okazać się pomocne, ale wszystko zależy od Ciebie – Twojego samopoczucia i wyników badań. Z pewnością nie jest to rozwiązanie dla każdego! Ważne jest odpowiednie komponowanie każdej potrawy – wtedy nie musisz ograniczać się tylko do jednego typu posiłku każdego dnia.
Suplementacja w leczeniu insulinooporności
Suplementacja może być skutecznym wsparciem przy insulinooporności, ale powinna być stosowana jako uzupełnienie zdrowej diety i stylu życia. Jeśli więc zadbasz o podstawy, to wtedy możesz wspomóc się racjonalną suplementacją, która będzie dopasowana do Ciebie i Twoich potrzeb.
Jaką suplementację warto wdrożyć przy insulinooporności?
Poniżej fakty naukowe na temat naturalnych substancji:
- Mio-inozytol – wpływa na normalizację wrażliwości tkanek na insulinę, a także jest ceniony jako wsparcie w procesie redukcji masy ciała [1], [2].
- Berberyna – to roślinny związek bioaktywny. Ma bardzo szerokie działanie: działa na normalizację poziomu glukozy, wpływa na parametry lipidowe krwi. Również imbir może normalizować stężenie insuliny oraz ma działanie na czynniki prozapalne [3], [4], [5], [6].
- Cynk – jest ważnym składnikiem dla prawidłowego funkcjonowania komórek beta trzustki i wydzielania insuliny [7].
- Witaminy: Witamina D – to podstawa dla każdego w naszej szerokości geograficznej, ale okazuje się, że witamina D w insulinooporności ma szczególne znaczenie! Jest ważna dla insulinowrażliwości. Porcję dobiera się na podstawie stężenia metabolitu we krwi. Witamina B12 – Polskie Towarzystwo Diabetologiczne sugeruje włączenie suplementacji witaminą B12 u osób w trakcie przyjmowania metforminy [8].
- Kwasy omega-3 – wpływają na wydzielanie czynników stanu zapalnego, co także ma znaczenie w prawidłowej wrażliwości tkanek na działanie insuliny. Odpowiednia porcja kwasów omega-3 wpływa na regulację stężenia lipidów we krwi. Dlatego warto włączyć do diety naturalne źródła kwasów omega-3: tłuste ryby morskie lub oleje roślinne oraz suplementację tych cennych składników.
Brzmi trudno i boisz się, że ciężko będzie Ci pamiętać o tych wszystkich składnikach? Postaw na gotowe rozwiązanie – InsuResin®, który ma w sobie niemal wszystkie te składniki! Wystarczy więc jeden suplement, aby mieć pod ręką to, co potrzebne przy insulinooporności.
InsuResin® – nasza opinia
- InsuResin® zawiera substancje, które wspierają zmagania z insulinoopornością (berberynę, mio-inozytol, cynk, witaminę B12 oraz D, imbir, inulinę).
- Ma prosty skład z dobrze przyswajalnymi formami składników.
- Łatwa forma suplementacji – nie trzeba pamiętać o kilku różnych suplementach, ponieważ masz wszystko w jednym opakowaniu.
- Spełnia wymagania bezpieczeństwa i jakości żywności.
A z kodem CZYTAMYETYKIETY otrzymasz 10% rabatu na zakupy na stronie https://nutropharma.pl (klik).
Podsumowanie – to zapamiętaj
Zdecydowanie warto zatroszczyć się o siebie, zwłaszcza w przypadku występowania insulinooporności. Zmiana stylu życia, dieta oraz suplementacja to pierwsze i najważniejsze kroki, aby wesprzeć swój organizm.
[Wpis powstał we współpracy z firmą Nutropharma]
[1] Jakimiuk A, Szamatowicz J. Ginkol Pol. 2014;85:54-7
[2] Muscogiuri G, Palomba S, Laganà AS, Orio F. Inositols in the Treatment of Insulin-Mediated Diseases [published correction appears in Int J Endocrinol. 2016;2016:6189820]. Int J Endocrinol. 2016;2016:3058393
[3] Huang, Fang-yan MD∗; Deng, Ting MD; Meng, Lian-xin MD; Ma, Xin-ling MD Dietary ginger as a traditional therapy for blood sugar control in patients with type 2 diabetes mellitus, Medicine: March 2019 – Volume 98 – Issue 13 – p e15054
[4] Och A, Podgórski R, Nowak R. Biological Activity of Berberine—A Summary Update. Toxins. 2020; 12(11):713.
[5] Wang J, Ke W, Bao R, Hu X, Chen F. Beneficial effects of ginger Zingiber officinale Roscoe on obesity and metabolic syndrome: a review. Ann N Y Acad Sci. 2017 Jun;1398(1):83-98.
[6] Wang H, Zhu C, Ying Y, Luo L, Huang D, Luo Z. Metformin and berberine, two versatile drugs in treatment of common metabolic diseases. Oncotarget. 2017 Sep 11;9(11):10135-10146.
[7] Chausmer AB. Zinc, insulin and diabetes. J Am Coll Nutr. 1998 Apr;17(2):109-15.
[8] Araszkiewicz A. et al. Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2019. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego Diabetologia Praktyczna 2019;5(1):1-100 9. Araszkiewicz A. et al. Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2019. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego Diabetologia Praktyczna 2019;5(1):1-100