Domowe mleko migdałowe

Kupienie napoju (mleka) migdałowego bez dodatku cukru i innych zbędnych składników jest bardzo ciężkim zadaniem. Dlatego świetnym rozwiązaniem jest zrobienie go samemu. Uwierzcie mi, nie jest to trudne. Wystarczy tylko wcześniej namoczyć migdały, a resztę zobaczcie na filmiku poniżej :)

Wartość odżywcza mleka migdałowego

Napój migdałowy ma specyficzny smak, z lekką orzechową nutką. Jest świetnym zamiennikiem mleka krowiego (np. do kawy: nadaje ciekawy smak).

Jako, że mleko migdałowe jest ubogie w sód, a bogate w potas można je pić podczas biegunek oraz wymiotów. Nadaje się też dla osób mających problem z nadciśnieniem tętniczym, a także cierpiących na choroby układu krążenia.

Ma bardzo dobry stosunek wapnia do fosforu, dlatego zalecane jest dla wszystkich. Zawiera błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny, dzięki czemu m. in. reguluje szybkość wchłaniania cukrów i cholesterolu. W obecności błonnika szybkość wchłaniania glukozy może się zmniejszyć do 50%, dlatego nadaje się dla osób chorych na cukrzycę (typu I i II). Uważam, że powinno być stosowane w szpitalach dla osób, które są po operacji, ponieważ jest łatwostrawne i bogate w składniki odżywcze.

Niemowlęta uczulone na białka mleka krowiego zazwyczaj dobrze tolerują mleko migdałowe, jednak nie każdy napój migdałowy gwarantuje zaspokojenie potrzeb żywieniowych.

Warto też wspomnieć o typowym hiszpańskim napoju, który nazywa się horchata – wytwarzana jest z migdałów ziemnych. Za jej ojczyznę uważana jest Walencja. Posiada właściwości orzeźwiające i wzmacniające. W przypadku zatrucia alkoholowego lub kłopotów żołądkowych podobno może zdziałać cuda. Jest to napój bogaty w takie minerały jak wapń, magnez, żelazo oraz witaminy C i E. Zawiera bardzo mało sodu, jest produktem bezglutenowym i bezlaktozowym, a 100 g zawiera 100 kcal. Ma dość specyficzny smak (który nie każdemu odpowiada), ale polecam każdemu spróbować, kto będzie zwiedzał Hiszpanię, a zwłaszcza Walencję lub okolice :)